Met twee partijen lijkt het vanzelfsprekend op een tweedeling. De goeden en de slechten. Voorheen nog voorzien van een hogere macht waar je eenvoudig je gelijk uit kon halen. With God on Our Side, nietwaar. Nu moet je het gelijk bij elkaar halen.
Vroeger hadden we niet meer nodig dan een bar, de duivenvereeniging of de voetbalclub. Maar ja, een tapje kost al snel een euro of wat en een kratje bier bij de Supermakt geen drol. Toen noemde we de tweedeling nog gewoon een gesprek.
Gelukkig zijn daar de omstandigheden: als je voorzien bent van een breedband verbinding en bekend bent met sociale media vind je altijd vrienden. Lekker mopperen op Silvana. Of anders brengt Zwarte Piet ons wel bij elkaar.
Of, iets meer beladen en dus voor de echt dapperen, het Nationalisme, de KKK, of andere duistere samenzweringen. Ik wordt gehoord dus ik besta. En ik lees toch dat ik gelijk heb dus ik heb gelijk.
Het is eenzaamheid. Je moet je wel aansluiten en afzetten tegen de rest anders verdwijn je.
Vanzelfsprekend zijn er dan ook lui die niet te beroerd zijn om als vlag de dienen. Een miljardair met een ego zo groot dat hij dit alleen maar kan bergen in Het Witte Huis of een liberaal die, gestuurd door een koloniale Opa, altijd wel een minderheid vind om naar beneden te kunnen trappen. Voorwaarde is wel dat men Narcist is. Je moet het wel onvoorwaardelijk van jezelf houden als Vlag. (wat overigens niet iedereen lukt die dat probeert. Je ziet die jongen van de VVD twijfelen.)
En hop, we kunnen ons aansluiten bij een nieuwe club en we kunnen onze hobby houden. Tegelijkertijd maken we America Great..Again of Nederland, whatever.
Het is altijd een kwestie van budget.
Het is al eeuwen zo…de roep om Oranje als we het zelf niet meer weten. In Nederland en nu weer in VS. Het volk mort en zoekt naar schuldigen. Angst verdeelt het land en blijkt een uiterst commercieel gereedschap te zijn. Voed het monster met waandenkbeelden en het groeit. Samen met de bankrekeningen. En nu is het monster los.
In de vorm van een nieuwe President. Een man van in de 70 die een heel leven mee neemt. Met de waarheden opgebouwd in een tijd van optimisme en vooruitgang. Op en door de puinhopen van een wereldoorlog. Deze man zal alles behalve oplossingen aandragen voor de problemen die zijn ontstaan door dit ongebreidelde zoeken naar Meer.
Meer ten koste van wat en wie. Samen met de president worden dan ook de slachtoffers gekozen. Over wiens rug.
Amerika is een koloniale staat. Al jaren. Zoek of verzin een conflict ergens en verdien er aan.
Het lijkt er nu op dat men daar geen zin meer in heeft. De wereld zoekt het maar uit, is de houding. 
De opbrengst van al dat koloniale gedonder werd dan ook slecht verdeeld.
Maar wat nu. Wie gaat het gelach nu betalen?
Het volk…en het volk mort.
Angst bleek weer eens een slechte raadgever.